Donderdag 4 september 2014

Vandaag hebben we een ronde op het programma met 2 beklimmingen en een totale afstand van 90 kilometer. Helaas is het ook deze morgen regenachtig. Maar met de dag van gisteren nog in de herinnering weten we dat dat zo anders kan zijn. Vandaag blijft het echter langer grijs zodat besloten wordt de wandelschoenen aan te trekken. We gaan op weg naar de waterval die in de buurt ligt. Huib en Ruud hebben deze eergisterochtend in alle vroegte al een keer gevonden. Ondanks wat lichte regen gaat we op weg. Onderweg gaat de lichte regen over in wat stevigere regen en bij de waterval aangekomen is het echt nat. Voor diegenen die nog op zoek zijn naar een geschikte ice bucket challenge is dit de optimale locatie. Het water komt van ruim 30 meter hoog met donderend geweld naar beneden gevallen. Een gedeelte besluit na het bezoekje aan de waterval terug te gaan naar het hotel, de rest besluit nog wat verder te gaan. Maar ook zij druppelen na een tijdje behoorlijk doorweekt bij het hotel binnen. En jawel ook vandaag stopt de regen. Rond half twaalf kunnen we op weg voor onze geplande route. Afhankelijk van de weersontwikkelingen kunnen we bij de eerste beklimming altijd nog besluiten om te keren. De eerst klim voert ons naar de top van de Passo di Fedaia (2027m). Een betrekkelijk rustige aanloop met stijgingspercentages tussen de 5 a 10%. Dan wordt het echt serieus. De laatste 5 kilometer komen we niet meer onder de 10%. Meestal schommelt het rond de 12% met uitschieters naar maximaal 17%. Wat een knoeperd van een berg. Hadden ze deze weg niet wat langer kunnen maken zodat het wat beter te doen was. Als iedereen boven is wordt de afdaling in gezet. Net over de top ligt nog een gigantisch stuwmeer wat zorgt voor prachtige uitzichten. Regelmatig wordt dan ook gestopt voor een foto. We dalen tot ongeveer 1500 meter af waar we op zoek gaan naar een geschikte lunchlocatie. Deze werd dan ook gevonden, en we konden gelukkig binnen zitten, weleens waar achter in de hoek, omdat de nat bezwete shirts niet altijd welkom zijn. De keuze is reuze, en nu ook weer grote maaltijden. Hopelijk gaat dit niet lastig worden tijdens de beklimming die na een afdaling van 20 km weer voor onze neus lag. Het zou volgens de geleerde erg mee vallen, het is veel minder percentage, en je bent zo boven…ja ja. Het gemiddelde percentage is ergens rond de 7 a 8 %, maar wel ongeveer 11 km! De passo San Pellegrino (1918m) is zeker na de eerste beklimming geen kleine jonghu! Enfin, eindelijk aan de top werd er netjes gewacht, en Johan was van mening om de laatste kilometers de laatste 4 renners te verlaten om zo doende een lange neus te kunnen trekken. (dit is gelukt) Johan proficiat. Tijdens de lange afdaling werden weer nieuwe snelheids records neergezet. Haantjes gedrag zal er altijd blijven! Het laatste gedeelte werd door Jan in de voorhoede begeleid, hij had een sluiproute bedacht. Bij terug komst werden de tellers met elkaar vergleken en uiteindelijk komen we uit op: 90 km en 2100 hoogtemeters. Toen we binnen zaten in het hotel werden we weer getrakteerd op een tweetal schalen met toastjes. De dag was weer heftig maar we konden met een glimlach weer terug kijken naar een mooie dag!