Etappe 3, Arette->Arrens Marsous , 101 km 2100 hm

Vandaag gaan we er flink tegenaan. Na een rustig begin staat de ongenaakbare Col de Marie Blanque (1035) op het programma. De opvallend rechte weg verraadt dat men destijds minimale moeite heeft gedaan het gemiddelde stijgingspercentage binnen redelijke perken te houden. Het begin van de Marie-Blanque is ook te bereiken via een wat uitdagender ouverture en wel via de Col de Lie (601) en de Col d’Ichère (680).
De afdaling van de Marie-Blanque gaat in tweeën: in eerste instantie naar het Plateau de Benou en daarna verder omlaag naar Bielle. Tot Laruns rijden we nu bij voorkeur over de meer secundaire oostoever van de Gave d’Ossau. Direct vanuit Laruns begint de klim naar de top van de Aubisque (1709). In het thermaaloord Eaux-Bonnes en verderop in de wintersportplaats Gourette bestaat eventueel de gelegenheid om op adem te komen en de inwendige mens te versterken, voor zover dat niet reeds in Laruns is gebeurd.
In het eerste deel van de afdaling van de Aubisque treffen we de plaquette ter nagedachtenis aan “good old” Wim van Est, die hier op 17 juli 1951 vanaf de toen nog onverharde weg ettelijke tientallen meters naar beneden is gevallen. Een paar meter meer naar links of rechts en zijn val was destijds niet gebroken door het schaars aanwezige struikgewas.
Wanneer het weer wat afvlakt volgen een paar korte tunnels, waar niet zelden omzichtig door het loslopende vee heen gereden dient te worden. We rijden vervolgens langs de indrukwekkende Cirque du Litor en iets verder staan we weer even op de pedalen ten einde de top van de Soulor (1474) te bereiken waar, evenals op de Aubisque, sprake is van een etablissement.
We gaan uiteindelijk omlaag naar Arrens-Marsous, gelegen op de plek waar het serieuze deel van de afdaling van de Soulor een einde kent. Hier ook verder treffen we het volgende overnachtingsadres. De hoofdroute loopt vanaf Arrens-Marsous echter nog over de fraaie Col des Bordères (1156) en vervolgens over verstilde weggetjes naar de hoofdweg en daarna min of meer terug naar Arrens-Marsous. Mocht er dan nog sprake zijn van onvermoede reserves, dan kun je nog via een serieuze klim de Col de Couraduque (1360, aller & retour) ) op je persoonlijke palmares bijschrijven.