Dinsdag 3 september 2013

Vandaag de koninginnerit met beklimming van de col de la Cayolle, col de Champs en tot slot de col d’Allos. Een stralende dag om deze uitdaging aan te gaan. Het ontbijt was wederom gezellig met onze Duitse vrienden. Na wat vooroordelen over en weer besproken te hebben vertrokken we vol goede moed richting col de la Cayolle. Dit ondanks de waarschuwing dat door wegwerkzaamheden de doorgang is afgesloten. En jawel hoor na een aantal kilometers worden we door een Franse wegwerker vriendelijk doch dringend verzocht om om te keren. Hij is niet over te halen om ons toch door te laten. We hebben twee keuzes, omdraaien of wachten tot 17:00 uur want dan gaat de pas weer open. Maar de Vélo-mannen zijn niet voor een gat te vangen. We draaien om en besluiten het rondje andersom te maken. Op die manier zijn we rond 17:00 weer bij de col de la Cayolle. De beklimming van de col d’Allos loopt lekker. Geen schandalige stijgingspercentages maar gewoon lekker klimmen. Op de top wordt verzameld voor de gebruikelijke foto’s. Als we de afdaling inzetten is er nog een kort oponthoud door een overstekende schaapskudde. Gelukkig hebben de viervoeters de weg niet al te veel bevuild. Onder aangekomen gaan we op zoek naar een plek om wat te eten. Midden in het dorpje Colmars vinden we een mooi terrasje om wat te eten. We moeten wel even tussen wat marktkramen door. De bediening is formidabel, niet alleen de service is goed maar ook het bedienend personeel mag er wezen. De oogjes gaan ver open om al dat schoons, 2 in getal, te bewonderen. Na deze in meerdere opzichten aangename lunch vertrekken we voor het tweede deel van deze etappe. Jan en Johan zijn standvastig en hebben besloten om via de col d’Allos terug te rijden naar het hotel. De rest gaat het gevecht aan met de col de Champs. De stijgingspercentages liggen hier duidelijk hoger maar gelukkig gaan we tussen de bomen omhoog en worden we niet weggesmolten door de zon. Op de top is het verlaten. De laatste kilometer gaan we over vervuild wegdek veroorzaakt door regen die zand over de weg gespoeld heeft. De afdaling loopt mooi en aangekomen in Saint Martin d’Entraunes stoppen we even om de bidons te vullen. Gelukkig komt er l’eau potable uit het fontein dus dat moet goed komen. Vrijwel tegelijkertijd komen daar ook onze Duitse vrienden aan. Ze hebben vandaag de Bonette met de motor beklommen en gaan nu via verder via col de Champs. Ze hadden ons niet verwacht, ze waren ervan overtuigd dat we naar de lokale “Kneipe” zouden rijden om daar aan het bier te gaan. Maar dat was dus duidelijk niet het geval. Na elkaar uitgezwaaid te hebben gaan we richting col de la Cayolle. Een beklimming van in totaal 24 kilometer. Na een 7-tal kilometers begint ook hier het serieuze klimwerk. De stijgingspercentages lopen op tot soms wel 10%. Meestal blijft het gelukkig beperkt tot 8 a 9% met af en toe een stukje om even op adem te komen. De beklimming valt iedereen zwaar. Het is erg warm want we fietsen pal in de zon en de al afgelegde afstand en hoogtemeters beginnen we te voelen in de benen. Na boven verzameld te hebben worden we door een vriendelijk Tilburgs echtpaar op de gevoelige plaat vastgelegd. Zij hadden het wat makkelijker want ze waren op de motor naar boven gegaan. De afdaling is schitterend, prachtige uitzichten. We slingeren ons naar beneden met bijna na elke bocht weer een nieuw gezichtspunt op de prachtige natuur. Terug aangekomen bij het hotel staat de klok op bijna 18:30 uur. Snel douchen en beginnen met het bereiden van de maaltijd. Omdat Paula vandaag niet kookt moeten we ons eigen potje maken. En als echte fietsers kiezen we voor macaroni met een lekkere saus met veel groentes. Gelukkig toch prei, in tegenstelling tot eerdere berichten dat dat die bij de lokale supermarkt niet verkrijgbaar zou zijn. Gezamenlijk wordt de maaltijd bereid en de tafel gedekt. Terwijl ondertussen ook al de fietskleren door ons in de wasmachine zijn gedaan. Jawel thuisfront, er komen kwaliteiten naar boven waarvan jullie wellicht nog niet op de hoogte waren. Ik zou zeggen doe er je voordeel mee. De plannen voor morgen moeten nog gemaakt worden. Maar met deze zware dag achter de rug zal het morgen wellicht iets rustiger gaan.