Etappe 5, Loudervielle --> Arestui 129 km 3400 hm

Karakteristiek vijfde etappe

Direct na het ontbijt beginnen we met de klim over de doorgaande D-618 naar de top van de Col de Peyresourde (1569). In een kleine 7 kilometer weglengte overbruggen we 550 hoogtemeters over een wat betreft hellingspercentage tamelijk regelmatig parcours. Op de top van de Peyresourde is een uitspanning, waar je ondermeer pannenkoeken kunt eten. Met een paar ruime “slagen” dalen we daarna de eerste kilometers af over het weggedeelte waar Contador en Rasmussen mekaar destijds zo op de huid hebben gezeten in de 15e etappe van de Tour 2007. De afdaling van de Peyresourde eindigt in Bagnères-de-Luchon (kortweg Luchon). In deze thermaalplaats kun je prima een kop koffie drinken en eventueel de plaatselijke patisserie met een enthousiast bezoek vereren.
De nu volgende klim naar de pal op de Frans-Spaanse grens gelegen Col du Portillon (1293) kent een vrij grillig verloop. De smalle weg is tamelijk bochtig en tot de top varieert het hellingspercentage nogal, dit in tegenstelling tot de afdaling op Spaanse bodem. Eenmaal beneden draaien we naar rechts de brede doorgaande weg op. Omdat er ten zuiden van Vielha sprake is van een belangrijke doorsteek naar het zuiden in de vorm van een ruim 4 kilometer lange tunnel, tref je hier vrij veel doorgaand (vracht)verkeer. We bevinden ons hier overigens in een afwijkend gedeelte van de Spaanse Pyreneeën en wel omdat het Val d’Aran is gelegen ten noorden van de centrale as van de Pyreneeën, waarover doorgaans (in globale zin) de grens loopt (maar hier dus niet). Overigens, door de passage over de Portillon bevinden ons nu ook in Spaans Catalunya.
Omdat de doorgaande, licht oplopende weg naar Vielha niet bijster interessant is, kiezen we vanaf Es Bordes voor een fraaie bypass. Deze secundaire route, die tevens gepaard gaat met wat extra hoogtemeters, komt uit in het centrum van Vielha. We negeren de weg naar de tunnel en volgen de doorgaande weg in oostelijke richting. Salardú is vervolgens een aardige pleisterplaats, met name omdat vanaf hier het serieuze deel begint van de klim naar de top van de Puerto de Bonaigua (2072). De top van de Bonaigua valt een beetje tegen, met name door de horizonvervuiling veroorzaakt door de skiliften. De nu volgende afdaling wordt mede gekenmerkt doordat men hier de laatste jaren flink bezig is geweest met het aanleggen van nieuwe bochten, het verbreden van de weg en het vervangen van het wegdek.
Voordat we helemaal zijn afgedaald tot Esterri d’Aneu, verlaten we de doorgaande weg naar rechts voor de korte klim naar Son, waar je in de sfeervolle refugi tegenover de kerk prima op verhaal kunt komen. Het vervolg, via de dorpjes Jou en Estais, gaat andermaal over een heerlijk smalle weg, welke uitmondt op de toegangsweg naar het skioord Super Espot. Een zinderende afdaling voert terug naar de hoofdweg langs de bovenloop van de Noguera Pallaresa. We volgen deze weg over een bescheiden afstand en slaan dan af naar rechts voor de pittige slotklim naar het schitterend gelegen bergdorp Arestui.