Woensdag 11 september 2019

Woensdag 11-9 

Castellane - Guillestre 140 km 2700 hm

Gisteren genoten we van een welverdiende maar vooral door een regen verplichte rustdag. Dus waren de batterijen waren vandaag weer helemaal opgeladen voor een lange dag in het zadel. Op het programma stond de ‘verplaatsdag’ naar Guillestre. Een route van 140 km over 2 cols. Natuurlijk niet per auto maar per fiets! 

Al vroeg ging de wekker om op tijd aan het ontbijt te verschijnen. Maar ook om de bagage tijdig in de busjes te krijgen zodat de vrijwillige en genoodzaakte chauffeur konden vertrekken. In Guillestre zouden ze dan nog tijdig een fiets kunnen huren voor onze pechvogel. 

Ruim voor half 9 zaten we al op de fiets. Het had gisteren nog de hele dag geregend maar daar was deze morgen nauwelijks nog wat van te merken. Het was nog wat fris maar de lucht was weer helemaal opgeklaard en het ochtendgloren zetten de bergen in een mooi goudgeel daglicht. De eerste 50 km ging over glooiende wegen. We reden langs Lac de CastilIon en over de stuwdam. In een gelijkmatig tempo zetten we ‘en groupe’ koers naar de voet van de Col d’Alllos. Aan de voet nog even de vestjes uit, een zenuwplasje doen en een reepje naar binnen werken en de klim kon beginnnen.

Col d’Allos, een klim van 14 km brengt ons naar een hoogte van 2250 m. Het begin is rustig met lage stijgingspercentages zodat we de benen goed warm kunnen trappen. Na een aantal kilometer rijden we door het skidorp La Foux d’Allos. Hierna wordt de weg rustiger, bochtiger maar ook wat steiler tot ca. 7%. Het uitzicht over de alpenweides is prachtig. Eenmaal boven is het even wachten tot iedereen er is. Tijdens het wachten krijgen we een mooi schouwspel te zien tussen een grote kudde schapen en een erg fanatieke herder. Die bijna net zo hard rent als zijn hond en samen de kudde de juiste kant op probeert te drijven. 

De lunchplaats lag vandaag net onder de top van de Allos. We zetten ons op het terras lekker uit de wind in het zonnetje en bestellen een stokbrood of een omelette. De stokbroden waren er niet genoeg volgens de ober, maar die hadden dan ook een lengte van wel 50 cm... 

Nadat de koolhydraten weer waren aangevuld en de bidons gevuld daalden we af naar Barcelonette. Een mooie maar lastige afdaling met her en der nog wat natte plekken of kiezel op de weg. 

Ongeveer 10 km door het dal met de wind in de rug bracht ons snel naar de voet van de tweede klim van de dag: Col de Vars. Een klim van 15 km en een hoogte van 2109 m. 

De eerste 10 km zijn goed te doen maar de laatste 5 km zijn zwaar met steile stukken tussen de 10 en 12%. Daarbij hadden we ook nog een stevige wind tegen wat het nog extra zwaar maakte. Iedereen kwam dan ook moe maar voldaan boven. De afdaling van de Vars was vandaag het toetje. Een goede brede weg met lange rechte stukken waar de snelheid behoorlijk opliep. Onderaan werd tijdens het wachten nog een telefoon gevonden. Later bleek dat de zoekende eigenaar (George, hij snapte de clou nie) bij ons in het hotel zat. Moe maar zeer voldaan bereikten we het hotel in Guillestre. De tassen snel uit de bussen naar de fijne hotelkamers om snel een lokaal hersteldrankje te nuttigen in de tuin van het hotel. De wasservice van het hotel bespaart ons komende dagen wat huishoudelijk werk, ideaal!

De vrijwillige chauf en de pechvogel reden in de middag nog een kleine ronde van ca. 55 km en 900 hm rondom Guillestre. 

S’avonds tijdens het dinner werd er nog gezongen voor Ton omdat hij afgelopen zaterdag weer een jaartje ouder is geworden. Ton hoopte hiermee een extra toetje te krijgen, maar helaas zonder resultaat... morgen maar weer opnieuw proberen.