Donderdag 12 september 2019

Na een goed ontbijt en nog wat sleutelen aan een fiets zijn we om even na 9.00 uur vertrokken. Vandaag stond de bekendste col uit de regio op het programma, de Col d’Izoard met een top van 2360 meter. In het begin was het nog redelijk fris in de schaduw. De aanloop naar de Izoard van ca. 15 km door het dal met enkele tunnels deden we samen als groep. Aan de voet van de klim de gebruikelijke taferelen met een reepje en een plasje. De groep viel al snel uit elkaar. De klim van de col d’Izoard is 15 km met stijgingspercentages tot 12 %. De Tour de France is dit jaar ook op de Izoard geweest, dus we voelden ons een beetje een Tour-renner. Voor zover we nog helder konden denken. Op de top werden er bij het monument diverse foto’s gemaakt. We werden ook als groep gefotografeerd door een (jawel) vriendelijke Nederlander. Een drietal is nog een stukje terug gegaan naar La Casse Deserte. Moeder natuur heeft hier een mooi gebied gemaakt, bekend ook van diverse films. Maar ook een eerbetoon aan Fausto Coppi en Louison Bobet.
Boven op de top werd de keuze gemaakt voor de easy, medium of heavy versie. Een 3 tal koos voor de easy ride en ging weer dezelfde richting retour naar Guillestre. Een enkeling twijfelde nog, maar het gevoel won het van het verstand. Hij koos voor de medium versie. Achteraf bleek dat toch de juiste keuze te zijn geweest. Het overgebleven negental is enkele kilometers afgedaald en heeft gepauzeerd in een auberghe. Na de lunch werden de bidons nog gevuld met bergwater en werd de afdaling voorgezet. Al vrij snel werd de groep gesplitst en gingen de 3 snelle jongens nog een extra klim doen. De route ging verder via Briançon waar we meestal aan de rand van de stad reden. Daarna mooie glooiende wegen door het buitengebied. Mark, de kenner bij uitstek van het gebied, had ons gewaarschuwd voor een pittige kuitenbijter. De medium groep kwam al in de buurt van Guillestre, maar nog geen kuitenbijter gehad. Helaas, zuchtend en kreunend worstelden we ons naar boven. Daarna terug naar het hotel waar de 3 van de easy route de middag hadden ingevuld met het kijken naar de Vuelta of een duik in het zwembad met erg koud water. Ongeveer een uur na de medium groep kwam de heavy groep binnen. De extra klim, op advies van een toerist boven op de Izoard, was zeer de moeite waard.
Gezamenlijk werd er in de tuin bij het hotel nog wat gedronken. De drankjes werden gebracht door een jonge dame, die volgens sommigen, ook goed op de kalender zou passen. Insiders weten wat hiermee bedoeld wordt. Ook kregen we nog bierworstjes en nootjes van de gastvrouw.
Vervolgens ging iedereen zich opfrissen en klaar maken voor het avondeten in een restaurant in Guillestre. Al met al dus weer een hele geslaagde dag.
Morgen op naar dag 6 van ons avontuur. A demain.

We sluiten af met rule # 67 uit het wielrenners handboek:
RULE # 67 // Do your time in the wind.