Donderdag 13 september 2018

Hallo hier zijn we weer. Onder zomerse omstandigheden vertrokken we ook vandaag bergafwaarts. In het begin moesten we enkele molshopen over. Waarbij we ook nog wat auto’s moesten ontwijken. De tegemoetkomende buschauffeur gooide de handen voor de ogen. Zelfs hij had in Frankrijk schijnbaar nog nooit zulk een inhaal manoeuvre meegemaakt. Gelukkig liep het voor ons goed af. Alle Velo-renners kwamen er zonder kleerscheuren van af. Na bijgekomen te zijn van de schrik begonnen we aan de eerste serieuze klim van de dag. De col de la Croix de Millet met een lengte van 7 km. De maximale stijging volgens het routeboek zou 8% bedragen. Hier gingen we volgens de Mio’s, Garmins en andere meetapparatuur, ruimschoots over heen. Het wegdek was duidelijk niet aangelegd door de ploeg van Henk. Na wat kleinere bultjes, met overstekend wild op de voorgrond, begonnen we aan de hoofdklim van de dag. De Col de la Chavade. Deze klim was eveneens (iets) steiler dan vooraf gedacht en door sommige zelfs gehoopt. De kist, c.q. urn werd door een renner aan de binnenzijde bekeken. Aan het einde van de klim wilde het peloton wat gaan eten. Dat viel behoorlijk tegen. De uitbater en zijn vrouw hadden niet gerekend op 13 hongerige magen. Geen nood, vele repen, bananen, koeken en dergelijke werden uit de achterzijde van de shirts gehaald. De gehele voorraad cola ging er in een mum van tijd doorheen. Omdat de cola op was werd overgeschakeld op jus de pomme. Deze drank werd gemaakt van appels die in de Ardeche groeien. Ondanks dat de Velo groep niet kon eten werd toch volop gesmuld op het terras. Aan de andere zijde zat een man te smullen van een (volgens ons niet zijn eerste) vrouw . Het moet erg lekker zijn geweest want ze wisten van geen ophouden. Toen dit stel vertrokken was restte er voor ons niets anders dan weer de fiets te pakken en onze tocht voort te zetten. Na een beheerst gereden afdaling kwam het dak van de week in zicht: De Col de Pendu, De hoogte van deze kuitenbijter is 1435 meter. Met wat hulp van een deel van het peloton werd voorkomen dat de renner in kwestie als een dood vogeltje op de top aankwam. De bolletjestrui heeft hij vandaag verspeeld.
De afdaling van de Col de Pendu leverde, volgens Strava, nieuwe records op. De veiligheid werd daarbij wel in acht genomen. Na twee kleine colletjes, die eendrachtig genomen werden werd er gestopt. Na wat versterkingen voor de inwendige mens werd er begonnen aan de prachtige afdaling van ongeveer 15 kilometer. Enkele renners stopten, iets onder de top, om kiekjes te schieten van het prachtige Franse landschap. Een lekke band tijdens de afdaling zorgde er voor dat het peloton in groepjes arriveerde bij ons gedateerde etablissement. Daar werden de nodige drankjes bezorgd door een voormalig medewerker van de Notre Dame. Zijn kenmerkende loopstijl zal bij menigeen in het geheugen gegriefd blijven. Hangtafels zijn niet aan hem besteed. Maar eerlijk is eerlijk: we werden voortreffelijk door hem verzorgd.
Al met al weer een geslaagde dag waarbij opgemerkt moet worden dat de vermoeidheid toe begint te slaan.
Quizvraag van de dag: wie is de ex-medewerker van de Notre Dame?