Dag 6 woensdag 6 september 2017

Na een goed ontbijt in het appartementen hotel, staat ons wederom een zware dag te wachten met als toetje het dak van de tocht. De weersvoorspellingen waren matig. Bij vertrek was het mistig maar droog. Al vrij snel na vertrek wordt begonnen met de beklimming van de Col de Aspin. Een mooie geleidelijke klim naar bijna 1500 meter hoogte. Boven wordt verzameld en gelukkig hoeft er niet lang gewacht te worden. Het is namelijk redelijk fris boven. De afdaling wordt met aangepaste snelheid genomen, omdat het wegdek op veel plaatsen nog nat was.
Hierna volgde meteen de beklimming van de Col du Tourmalet. Deze col is met z’n 2115 meter hoogte het dak van onze C2C en tevens een van de zwaarste beklimmingen met 17 kilometer klimmen en de laatste 12 kilometer komt het stijgingspercentage niet onder de 8% en met uitschieters boven de 10 procent. Boven op de top hebben onze chauffeurs Ron en Lion een mooie locatie gereserveerd voor de lunch. Het eten was voortreffelijk mede door de aantrekkelijke bediening. Je kunt merken dat de mannen reeds enkele dagen van huis zijn.
Met een goed gevulde maag wordt begonnen aan een mooie lange, afdaling en gelukkig is de weg droog. De totale lengte was ongeveer 30 kilometer en er werden topsnelheden gehaald. Tevens konden we uitrusten voor de laatste pittige beklimming richting onze overnachtingsplaats. Via nog enkele pittige tussenstukken kwamen we aan de voet van de Col du Soulor, de aanloop naar de Col d’Aubisque. 300 meter onder de top ligt ons overnachtingsplek. Je kon merken dat bij sommigen het beste eraf was na zo’n zware dag ( en ).
Onze chauffeurs hadden geprobeerd reeds kwartier te maken, maar het eerste contact met de gastvrouw verliep niet geheel optimaal. Dit was na een enkel gesprek met ons taalkenner geheel opgelost en we zijn tot volle tevredenheid verzorgd. Het avondeten was voortreffelijk en een prima maaltijd voor de uitgehongerde fietsers.
Quizvraag van vandaag: wie is de grootste opschepper van de groep?