Dinsdag 8 september 2015 Een dagje rustig èn

Na een prima ontbijt wederom verzorgd door onze patron hebben we onze bagage verzameld en al voor zover mogelijk de bussen geladen. Vanmiddag vertrekken we richting de Mont Ventoux. Na het laden van de bussen zijn we vertrokken voor een fietstochtje van rond de 90 kilometer met 1500 hoogtemeters naar de Barre- des-Cevennes. Vandaag wat minder hoogtemeters omdat morgen de Mont Ventoux beklommen moet gaan worden. Vanuit Saint-Jean-du-Gard vertrekken we naar de Vallée Francaise. Hier worden we getrakteerd op prachtig natuurschoon. Geleidelijk aan gaat het omhoog. Naarmate we verder klimmen worden de uitzichten steeds mooier. Na ongeveer 50 kilometer bereiken we als eerste de col de Font Morte op 889 meter hoogte. Daarna het spreekwoordelijke dak van deze etappe, de col de Faïsses op 1018 meter. Hier wordt gestopt voor het nemen van een groepsfoto wat nog niet meevalt met de zon recht in de camera. Daarna gaat het een stuk glooiend door over de Corniche des Cevennes, gelijknamig aan ons hotel waar we de afgelopen dagen verbleven. Terwijl we hier rijden hebben we een schitterend uitzicht op het dal links en rechts. Daarna volgt een prachtige afdeling over een mooie brede weg waar we, letterlijk, klokslag 12 uur in Pompidou arriveren. Daar vinden we onze pauzeplaats verscholen tussen de huizen. Op een authentiek binnenplaatsje gebruiken we de lunch. Daar stond allerlei oud spul, zelfs een ledikant stond tussen de uitgestalde spullen. De keuken bestond uit een frietkot wat in België niet zou misstaan. Verplaatsen was echter niet meer mogelijk. De kok leek verdacht veel op Urbanus. Bij aankomst kreeg hij in de gaten dat hij aan de bak moest en dat was blijkbaar niet zijn grootste hobby. Wat dan ook duidelijk merkbaar was. De gastvrouw echter bleek de broek aan te hebben en regelde al snel ons eten waarop hij aan de slag kon. Ondanks dat de keuze beperkt was stonden de diverse gerechten in no time op tafel. Vergezeld van een paar grote kommen vers gebakken friet. Het eten smaakte voortreffelijk en zijn humeur knapte zienderogen op. Hij bleek ook nog een duidelijk interesse te hebben in de fietsen die op het terras stonden. Voor we vertrokken werden er door hem en haar nog een paar foto’s genomen die ze op hun blog wilden plaatsen. Zoveel internationale gasten waren ze blijkbaar niet gewend. Vanaf de pauzeplaats is het voornamelijk afdalen met onderweg nog twee colletjes. De col de l’Exil op 704 meter en de col de St. Pierre op 597 meter. Daarna gaat het alleen nog maar bergafwaarts over een mooie brede weg met super lopende bochten. Bij het hotel aangekomen liggen er 11 handdoeken klaar en zijn we in 20 minuten gedoucht. Ja dames zo snel kan dat. Er wordt afscheid genomen in het hotel en klokslag 15 uur zijn op weg naar Mormoiron, onze verblijfplaats bij de Mont Ventoux. Hier worden we hartelijk ontvangen door Dominique en René. Een vlaams/nederlands stel dat chambre d’hôtes Au Brabo bestuurt. Een karakteristiek oud pand in het dorp. Bij de bouw was het waterpas nog niet uitgevonden. Over de trap is al menigmaal gelopen wat te zien is aan de uitgesleten traptreden. Net voor het avondeten sluiten Chris en Jan aan. Vergezeld door Dinie en Riet. Met oog op de dag van morgen, 3 x de Mont Ventoux, wordt er al duidelijk voorzichtiger alcohol ingenomen. Vanavond op tijd onder de wol, morgen lopen rond 6:30 uur de wekkers af zodat we rond 8:00 uur kunnen starten.